„Dolina Baryczy” to największy park krajobrazowy w Polsce leżący w północnej części województwa dolnośląskiego. W jego obszarze i nieco poza jego granicami znajduje się rezerwat przyrody „Stawy Milickie”, który z kolei jest terenem, na który przylatuje, gnieździ się lub odpoczywa i leci w dalszą podróż największa liczba i różnorodność ptactwa wodno-błotnego. Przez tutejszych mieszkańców ten rejon nazywany jest „krainą niezwykłości” i rzeczywiście mieliśmy okazję – nie raz – o tym się przekonać.
Naszą podróż po tej niezwykłej części Polski zaczęliśmy od zwiedzenia niewielkiej miejscowości Żmigród, gdzie zatrzymaliśmy się przy ruinach niegdyś potężnej posiadłości Hatzfeldów, którą otacza piękny zespół parkowy. Tu znaleźliśmy pierwsze okazy rzadkich owadów o pokaźnych rozmiarach.
Kolejne dni naszej przyrodniczej przygody zaczynały się od Milicza, gdzie mieszkaliśmy i codziennie wyruszaliśmy na różne kompleksy wodno-leśne. Przeszliśmy dziesiątki kilometrów wokół stawów, przez lasy, łąki i pola. Z wież widokowych i czatowni wypatrzyliśmy dziesiątki gatunków ptaków, których w większości nie spotkamy w naszym województwie, łapaliśmy i oznaczaliśmy najróżniejsze owady, pajęczaki, mięczaki, a także wśród kręgowców – płazy i kilka gatunków gadów również udało nam się zaobserwować.
W ramach odpoczynku i rekreacji odwiedziliśmy rodzinny park rozrywki „Górecznik” w Antoninie, a gdy były duże upały chłodziliśmy się nad zalewem w Miliczu.
W dzień powrotu zatrzymaliśmy się w Centrum Edukacyjno-Turystycznym w Rudzie Sułowskiej, gdzie odbyliśmy przejażdżkę wozami konnymi wokół stawów hodowlanych z rybakami, wysłuchaliśmy historii, jak to się tu zaczęło i jak wygląda praca rybaka śródlądowego w ciągu całego roku.
Pełni wrażeń, „zdrowego zmęczenia” i z bogactwem wspomnień wyruszyliśmy w trasę do domu.
Autorka informacji: Anna Gumienna
